آفت کش

آفت کش ها، مواد شیمیایی می‌باشد که به منظور از بین بردن و یا کنترل جمعیت انواع آفت‌ها تولید می‌شود. موارد استفاده آفت کش‌ها برای انواع حشرات، علف‌های هرز، قارچ‌های زیان آور و امثال آن می‌باشد. بسیاری از آفت‌کش‌ها، سمی هستند و علاوه بر اینکه آفت‌ها را از بین می‌برند به انسان‌ها نیز صدمه می‌زنند. آفت ‌کش‌ ها به صورت‌ مایع، جامد یا گاز در بازار موجود هستند. در زمینه کشاورزی از آفت‌کش ها برای کاهش تلفات محصول با پیشگیری یا کنترل بیماری‌های گیاهی استفاده می‌شود. اظهار نظر دفتر علم و فناوری مجلس انگلستان(POST) (The Parliamentary Office of Science and Technology) در مورد استفاده از سموم:

آفت کش ها با افزایش بهره‌وری محصول، بهبود ظاهر محصول و حفظ ایمنی مواد غذایی به اطمینان از در دسترس بودن و مقرون به صرفه بودن مواد غذایی کمک می‌کنند. این مواد با جلوگیری از آسیب آفات، کپک‌ها و سموم، ماندگاری مواد غذایی را افزایش و ضایعات مواد غذایی را کاهش می‌دهد.

با این حال، بحث‌هایی در مورد میزان استفاده از آفت کش ها برای تامین غذای جمعیت رو به رشد جهان وجود دارد. گروهی از دانشگاهیان پیشنهاد می‌کنند که کاهش یا حداقل استفاده از آفت کش‌ها، همراه با تغییر در رژیم غذایی و کاهش ضایعات مواد غذایی، می‌تواند غذای کافی برای مردم تولید کند. سایر دانشگاهیان بیان می‌کنند که این امر به زمین بیشتری نیاز دارد و به طور بالقوه انتشار گازهای گلخانه‌ای را افزایش می‌دهد. آنها، همراه با سایر ذینفعان کشاورزی، معتقدند که از دست‌ دادن آفت کش ها باعث کاهش تولید غذا می‌شود و بر دسترسی و قیمت مناسب غذا تأثیر می‌گذارد.

اثرات زیست محیطی آفت کش ها

استفاده از آفت کش ها می‌تواند اثرات زیست محیطی مختلفی داشته باشد، شامل موارد زیر:

• این مواد می‌توانند جانوران میکروبی روده بی‌مهرگان مانند زنبورهای عسل را تحت تأثیر قرار دهند، اگرچه اطلاعات کمی در مورد تأثیر آنها بر حشرات به جز گرده افشان‌ها وجود دارد.
• استفاده گسترده از محصولات کنترل شیمیایی مانند قارچ کش‌ها می‌تواند باعث ایجاد صفات مشکل ساز  شود. مانند مقاومت برخی گونه‌ها در برابر قارچ‌کش‌ها شود، از جمله در گونه‌هایی که مستقیماً باعث عفونت در انسان می‌شوند.
• رواناب آفت کش های کشاورزی می‌تواند محیط‌های آب شیرین را هنگام ورود به جریان‌های آب تحت تاثیر قرار دهد.
• به گفته آژانس محیط زیست اروپا، ارتباط مشکوکی بین قرار گرفتن انسان در معرض آفت کش‌های شیمیایی و افزایش خطر بیماری‌های مزمن مانند سرطان و بیماری‌های قلبی، تنفسی و عصبی وجود دارد.

استراتژی های جایگزین برای اصلاح استفاده از آفت کش ها

اصلاح استفاده از محصولات آفت کش در سیستم‌های کشاورزی به عنوان امیدوارکننده‌ترین استراتژی برای حفظ عملکرد محصول سودآور و در عین حال به حداقل رساندن نگرانی‌های مربوط به بهداشت یا محیط زیست پیشنهاد می‌شود.

برای دستیابی به یک اصلاح موثر در استفاده از آفت کش ها، ابتدا باید مکانیسم‌های ایجاد اثرات منفی را درک کرد. این فرآیند از طریق بررسی‌های علمی و اپیدمیولوژیکی ایجاد شد که نشان می‌داد چگونه بیشتر مواد شیمیایی موجود در آفت‌کش‌ها به دلیل شستشو، کانی‌سازی یا تبدیل زیستی توسط محصولات استفاده نمی‌شوند. در عوض در محیط اطراف پخش می‌شوند. چنین آلودگی، گونه‌ها یا مناطق غیر هدف را تحت تأثیر قرار می‌دهد و اغلب به نگرانی برای سلامت انسان ختم می‌شود.

تکنیک‌های موجود که رویکرد استفاده از آفت‌کش‌ها را اصلاح می‌کنند ممکن است شامل کاهش کلی آفت‌کش‌ها یا کاهش غلظت مواد مضر در محصولات باشند.

اصلاحات بیشتر در این رویکرد ممکن است شامل تکنیک متفاوتی برای پخش آفت کش باشد، مانند یک سیستم رهایش کنترل شده که در مطالعه سال 2020 توسط محققان هندی بررسی شده است. این بررسی چالش‌های استفاده کنونی از آفت‌کش‌ها و همچنین مؤثرترین استراتژی‌ها را برای ادغام پیشرفت‌های فن‌آوری مدرن در رسیدگی به این چالش‌ها برجسته می‌کند.

در مقاله‌ای در مجله مواد خطرناک(Hazardous Materials)ارزش چرخش به سمت فناوری “هوشمند” برای کاهش اثرات آفت‌کش‌ها مورد بحث قرار داد. این مبادله یک چالش اصلی در بهبود شیوه‌های کشاورزی است زیرا فراتر از استفاده از آفت‌کش‌ها است و نیاز به اصلاح رویکردهای فعلی را با استفاده از فناوری‌های نوظهور برطرف می‌کند.

کاهش آفت کش ها ممکن است یک استراتژی قابل دوام و در دسترس باشد

اگرچه کاهش یا تغییر استفاده از آفت‌کش‌ها در سیستم‌های کشاورزی ممکن است کمتر از یک استراتژی قابل اجرا برای ذینفعان برای حفظ سود محصول به نظر برسد. اما پژوهش‌ها نشان می‌دهد که کاهش استفاده از آفت‌کش‌ها پیامدهای اقتصادی محدودی دارد. مطالعات اخیراً در فرانسه به ویژه به دلیل اعتقاد این کشور به شیوه های کشاورزی ارگانیک بر این موضوع متمرکز است.

یک مطالعه بر روی تولید گندم فرانسه در سال 2014 نشان داد که کاهش مستقیم استفاده از آفت کش‌ها به نصف، تولید گندم را حداکثر تا 15 درصد کاهش می‌دهد. علاوه بر این، یک بررسی دیگر نشان داد که نزدیک به 60 درصد از کشاورزان فرانسوی می‌توانند استفاده از آفت‌کش‌ها را تا 42 درصد کاهش دهند بدون اینکه حاشیه سود کاهش پیدا کند. چنین یافته‌هایی نشان می‌دهد که کاهش آفت کش‌ها در حال حاضر در اکثر شرایط تولید برای کشاورزان دور از دسترس نیست. با این حال، توجه به این مطلب مهم است که نتایج ممکن است وابسته به پارامترهای مختلفی باشد.

چگونگی تغییر استفاده از آفت کش ها در آینده

در کنار راهبردهایی با هدف بهبود استفاده از آفت‌کش‌ها، می‌توان از استراتژی‌های دیگری برای کاهش نیاز به آفت‌کش ها در صورت لزوم استفاده کرد. به عنوان مثال، اصلاح ژنتیکی گیاهان برای انعطاف پذیری بیشتر آنها در برابر آفات یا عوامل بیماری‌زا که در غیر این صورت به آفت کش ها نیاز دارند، می‌تواند منجر به کاهش بیشتر استفاده این مواد سمی شود.

استفاده از ترکیبی از استراتژی‌ها برای پرداختن به مسائل نوظهور به ویژه هنگام در نظر گرفتن آینده تقاضای کشاورزی مهم است. فشار فزاینده امنیت غذایی ناشی از توسعه سریع اجتماعی‌ـ اقتصادی و جمعیت رو به رشد ممکن است نیاز به استفاده از آفت کش‌های خاص را برای اطمینان از در دسترس بودن محصول داشته‌باشد. این ضرورت در هنگام تخمین تغییرات غیرقابل پیش بینی در عملکرد محصول به دلیل تغییرات محیطی که در آینده پیش می‌آید تشدید می‌شود. این چالش‌ها ضرورت توسعه استفاده جایگزین و موثرتر از آفت کش ها را برجسته می‌کند. با این وجود، آگاهی از اثرات و پیامدهای آفت کش ها بسیار مهم است.

افزایش آگاهی از اثرات شیوه‌های کشاورزی در سال‌های گذشته با توجه بیشتر به پیامدهای زیست محیطی شیوه‌ها، سیاست‌ها و روش‌های تولید قابل توجه بوده است. علاقه علمی افزایش و تحقیقات طیف گسترده‌ای از روش‌ها را به کار گرفته است. از جمله ردیابی زنبورهای عسل که غلظت آفت کش ها را در محیط حس می‌کنند. تبدیل زنبورها به عوامل تشخیص آفت کش تنها یکی از بسیاری از استراتژی‌هایی است که ممکن است بینش بیشتری در مورد چگونگی کمی‌سازی و درک بهتر اثرات استفاده از آفت‌کش‌ها ارائه دهد.