سیستم ارزیابی DGNB

مفهوم پایداری در سیستم ارزیابی DGNB شش معیار کلی را پوشش می‌دهد.((Deutsche Gesellschaft für Nachhaltiges Bauen)DGNB)

این معیار‌ها شامل :

معیارهای الگوی پایداری: محیط زیست، اقتصاد، فرهنگی و اجتماعی

معیارهای فنی در هنگام طرح ریزی، ساخت و بهره برداری شامل : کیفیت فنی، کیفیت فرآیند، کیفیت سایت

نمودار ۱- معیارهای سیستم ارزیابی DGNB

این استاندارد بین‌المللی برای ساختمان‌های پایدار بکار می‌رود. همچنین با هدف بهبود عملکرد ساختمان‌ها از لحاظ حفاظت از محیط زیست، اجتماعی و اقتصادی توسعه می‌یابد. جنبه‌های مرتبط از انتخاب صحیح انواع مصالح تا تفکر در مورد مشخصات کیفی عالی،‌ نمایانگر معیارهای هستند که نقشی اساسی در نحوه ارزیابی ساختمان‌ها دارند. این بدان دلیل است که در پایان روز، آنها تعیین می‌کنند که آیا یک ساختمان بطور واقعی پایدار است یا خیر. برای ارزیابی و تعریف عینی پایداری ساختمان‌ها و مناطق شهری، شورای ساختمان پایدار ایران گواهی رده‌بندی ساختمان پایدار DGNB را مطابق یک سیستم کاملا منحصر به فرد ارائه و توصیه می‌کند.

این ارزیابی منحصر به فرد از یک مجموعه جامع از معیارهای کیفی کل چرخه عمر یک ساختمان برای ۵۰ سال از زمان بهره برداری ناشی می‌شود. بسته به نوع خاص ساختمان، ارزیابی‌ها می‌تواند شامل ۴۰ معیار پایداری باشد که همه آنها بطور منظم توسط یک هیئت مستقل از متخصصان مورد ارزیابی و بازنگری قرار می‌گیرند. با توجه به درجه‌ای که یک ساختمان از این معیارها برخوردار است (بر اساس  شاخص عملکرد DGNB)، به یک ساختمان درجه بندی پلاتین، طلا، نقره یا برنز اعطا می‌شود.

مقایسه سیستم ارزیابی DGNB با سایر سیستم‌های مهم ارزیابی

از نظر بسیاری از افراد جامعه، سه سیستم پیشرو بین‌المللی ارزیابی برای صدور گواهینامه سیستم‌های DGNB ،LEED و BREEAM یکسان هستند.

DGNB (German Sustainable Building Council)

(Leadership in Energy and Environmental Design) LEED

(BREEAM (Building Research Establishment Environmental Assessment Method

تصور عمومی این است که آنها تا حد زیادی قابل جایگزین به جای یکدیگر هستند. اما در واقع چندین تفاوت اساسی و مهم وجود دارد که برگرفته از اهداف طرح ریزی این سیستم‌ها است. بنابراین بهتر است آنها را متفاوت در نظر گرفت.

• پایداری در مقابل سبز بودن

اولین تفاوت بین سیستم‌ها مفهوم بین المللی “ساختمان سبز” است که در سیستم‌های LEED و BREEAM می‌بینیم، اما توسط DGNB  به عنوان “یک ساختمان پایدار” نام گذاری و با رویکرد متفاوت اعمال می‌شود. این به این دلیل است که DGNB مبتنی بر درک پایداری است که سه عامل  مسائل اقتصادی، اجتماعی و محیط زیست را در نظر می‌گیرد. در این سیستم، یک ساختمان طوری طرح ریزی و ساخت می‌شود که در از نظر جنبه اقتصادی، به حداقل رساندن ریسک سرمایه گذار پیش بینی شود تا بهره‌برداری دراز مدت آن موجب صرفه جویی در منابع و هزینه‌ها شود. از طرفی در سیستم LEED بیشترین تمرکز بر روی موضوع انرژی است. بدون در نظر گرفتن رویکردهای اقتصادی و اجتماعی، که بر خلاف درک پایداری می‌باشد.

• هزینه‌های چرخه عمر و ارزیابی آن

یک مفهوم اساسی در سیستم ارزیابی DGNB وجود دارد که سایر آن را در نظر نگرفتند این است که طراح یک ساختمان در هنگام طراحی، باید به طور جدی توجه به چرخه عمر ساختمان داشته باشد. همچنین در طول ساخت و بهره‌برداری باید کل زنجیر ارزش در نظر گرفته شود. به عبارتی، تحلیل چرخه عمر ساختمان که آغاز آن استخراج منابع طبیعی برای تولید مصالح و پایان آن، برچیده شدن ساختمان و بازیافت اجزا آن است در برنامه کار طراحی قرار گیرد.

• عملکرد کلی در مقابل ارزیابی اقدامات مستقل

اینکه طراحی و اجرای ساخت و ساز یک ساختمان به روشی قابل قبول و منطقی باشد، اتخاذ آن روش به عوامل مختلفی بستگی دارد. اغلب تحت تاثیر درک از محیط پیرامون داخلی و خارجی است که در آن محیط، ساختمان ساخته می شود یا خدمات خود را ارائه می دهد. از این نظر سیستم DGNB با سایر سیستم های صدور گواهینامه بسیار متفاوت عمل می‌کند.  ارزیابی DGNB یک ابزار رتبه بندی نیست که هر اقدام برای طراحی و ساخت و ساز را به صورت جداگانه بررسی کند. بلکه بر انجام اقدامات و صرف وقت و هزینه برای بهبود شاخص های عملکرد کلی یک ساختمان تاکید دارد.

• انطباق با الزامات در مقابل متناسب بودن نتایج

تاکنون از سیستم DGNB برای گواهی رتبه بندی ساختمان در بیش از ۳۰ کشور اروپا و سایر کشورهای جهان استفاده شده است. نکته مهم در مقایسه با سیستم‌های DGNB، LEED این است که معیارهای مورد نیاز را با توجه به شرایط اقلیمی و شرایط منطقه‌ای منطبق می‌کند. به عنوان مثال این شرایط ممکن است الزامات نظارتی، الزامات ذاتی یک بازار یا اقلیم یک منطقه باشد.